Wsparcie dla rodziców dzieci
w spektrum autyzmu
Wychodzimy z założenia, że fundacja to przede wszystkim ludzie myślący o innych osobach. Dlatego też naszym podstawowym zadaniem jest pomoc dla dzieci w spektrum autyzmu / Zespołem Aspergera, a także wsparcie osób dorosłych i ich rodzin. Z własnego doświadczenia wiemy doskonale, jak trudna jest do przejścia droga począwszy od usłyszenia diagnozy przez jej akceptację aż po “normalne” funkcjonowanie. Rozumiemy wszystkie przytrafiające się problemy oraz emocje z nimi związane, gdyż są one częścią naszych pociech, a tym samym częścią także nas samych.
Stąd też powstała nasza fundacja. Spektrum autyzmu nie jest przeszkodą nie do pokonania, ale wiele zależy od otaczającej rzeczywistości. Wystarczy nieco otwartego umysłu, trochę pracy, a osoby w spektrum autyzmu / Zespołem Aspergera pokażą pełnie swoich możliwości. Dlatego też ALEKlasa pragnie wspierać edukację, a także rozwój takich osób. W tym celu prowadzimy szkolenia, warsztaty i konferencje mające uświadomić ludziom, że spektrum autyzmu nie musi oznaczać “końca drogi”, ale dopiero jej piękny początek.
14
Fundacja ALEKlasa – wspieramy edukację i rozwój dzieci w spektrum autyzmu
Wspieramy edukację i rozwój dzieci w spektrum autyzmu
Dobiega końca kampania społeczna "Własne potrzeby, wspólne prawa" związana z obchodami 2 kwietnia Światowego Dnia Świadomości Autyzmu, pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, prowadzona przez osoby samorzecznicze, koalicję organizacji pozarządowych oraz inicjatywy społeczne, które działają na rzecz poprawy jakości życia osób w spektrum autyzmu i niepełnosprawnościami sprzężonymi.
To temat szczególnie mi bliski.
Niech głos Mikołaja będzie usłyszany:
"Jestem Mikołaj i mam 17 lat.
Mam brązowe oczy i włosy.
Moim wielkim hobby jest śledzenie rozgrywek sportowych, głównie motorsportu. W przyszłości chciałbym być dziennikarzem sportowym. W wieku 15 lat zdiagnozowano u mnie spektrum autyzmu (konkretniej zespół aspergera) jednak cechy ASD przejawiałem już wcześniej. Źle znosiłem głośne miejsca i intensywne zapachy nawet gdy inni nie czuli problemu. Rówieśnicy często mnie nie rozumieli, do momentu dostania diagnozy nawet ja rzadko siebie rozumiałem. Jakby tego było mało mam niepełnosprawności sprzężone widoczne na pierwszy rzut oka: dysgrafię i mikrocję. Spowodowało to, że część rówieśników się ze mnie śmiała, jednak szczęśliwie dla mnie chodziłem do prywatnej podstawówki gdzie nauczyciele mnie wspierali a większość osób z klasy była wobec mnie przyjaźnie nastawiona. Rodzice też zawsze mnie wspierali za co jestem im bardzo wdzięczny.
Dziś szczęśliwie obracam się w środowisku, które mnie wspiera lub przynajmniej rozumie. Chciałbym by osoby w spektrum i z innymi niepełnosprawnościami lub też po prostu wyróżniające się pamiętały, że inne nie znaczy gorsze. Jeśli nie krzywdzicie nikogo to jesteście wspaniali tacy jacy jesteście, a jak ktoś myśli inaczej to problem jest w nim.
Chciałbym podziękować i zadedykować ten tekst wszystkim którzy mnie wspierają i wspierali przez te wszystkie lata. Wszystkim nauczycielom z podstawówki oraz tym fajniejszym z liceum. Wszystkim przyjaciołom, rodzicom, całemu Klubowi Świadomej Młodzieży oraz mojej ukochanej dziewczynie. Wszyscy wy wielokrotnie wskazaliście mi drogę gdy byłem zagubiony. Wszyscy sprawiacie, że chce mi się żyć."
Wasz Mikołaj Kołodziejczyk
samorzecznik, KŚM.
Kampania społeczna Własne potrzeby wspólne prawa pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecko oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmuDobiega końca kampania społeczna „Własne potrzeby, wspólne prawa” zwiazana z obchodami 2 kwietnia Światowego Dnia Świadomości Autyzmu, pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, prowadzona przez osoby samorzecznicze, koalicję organizacji pozarządowych oraz inicjatywy społeczne, które działają na rzecz poprawy jakości życia osób w spektrum autyzmu i niepełnosprawnościami sprzężonymi.
To temat szczególnie mi bliski.
Niech głos Mikołaja będzie usłyszany:
„Jestem Mikołaj i mam 17 lat.
Mam brązowe oczy i włosy.
Moim wielkim hobby jest śledzenie rozgrywek sportowych, głównie motorsportu. W przyszłości chciałbym być dziennikarzem sportowym. W wieku 15 lat zdiagnozowano u mnie spektrum autyzmu (konkretniej zespół aspergera) jednak cechy ASD przejawiałem już wcześniej. Źle znosiłem głośne miejsca i intensywne zapachy nawet gdy inni nie czuli problemu. Rówieśnicy często mnie nie rozumieli, do momentu dostania diagnozy nawet ja rzadko siebie rozumiałem. Jakby tego było mało mam niepełnosprawności sprzężone widoczne na pierwszy rzut oka: dysgrafię i mikrocję. Spowodowało to, że część rówieśników się ze mnie śmiała, jednak szczęśliwie dla mnie chodziłem do prywatnej podstawówki gdzie nauczyciele mnie wspierali a większość osób z klasy była wobec mnie przyjaźnie nastawiona. Rodzice też zawsze mnie wspierali za co jestem im bardzo wdzięczny.
Dziś szczęśliwie obracam się w środowisku, które mnie wspiera lub przynajmniej rozumie. Chciałbym by osoby w spektrum i z innymi niepełnosprawnościami lub też po prostu wyróżniające się pamiętały, że inne nie znaczy gorsze. Jeśli nie krzywdzicie nikogo to jesteście wspaniali tacy jacy jesteście, a jak ktoś myśli inaczej to problem jest w nim.
Chciałbym podziękować i zadedykować ten tekst wszystkim którzy mnie wspierają i wspierali przez te wszystkie lata. Wszystkim nauczycielom z podstawówki oraz tym fajniejszym z liceum. Wszystkim przyjaciołom, rodzicom, całemu Klubowi Świadomej Młodzieży oraz mojej ukochanej dziewczynie. Wszyscy wy wielokrotnie wskazaliście mi drogę gdy byłem zagubiony. Wszyscy sprawiacie, że chce mi się żyć.”
Wasz Mikołaj Kołodziejczyk
samorzecznik, KŚM.
Kampania społeczna Własne potrzeby wspólne prawa pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecko oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmu
0 KomentarzeComment on Facebook
Jaki powinien być dobry terapeuta? Czy powinien wiedzieć WSZYSTKO?
Do czego przydatna jest wiedza merytoryczna w pracy terapeuty?
23 lat temu pierwszy raz przekroczyłam próg szkoły specjalnej, chciałam "pracować" z dziećmi z niepełnosprawnościami. Wcześniej pracowałam jako specjalista ds promocji i współpracy z zagranicą w uczelni wyższej. Wyzwaniem był dla mnie fakt przejścia do branży, o której nie miałam zielonego pojęcia poza skończonymi kierunkowymi studiami. Ale było to zawsze moim marzeniem, czułam, że jestem stworzona do tej pracy.
Będąc " młodym pedagogiem" zbierałam doświadczenia, słuchałam "starszych pedagogów" ale przede wszystkim wsłuchiwałem się w potrzeby dzieci. Zauważyłam, że najważniejsze w mojej pracy jest:
💚samodzielność,
💚frajda, satysfakcja i radość z wdrażania innowacyjnych pomysłów,
💚kreatywność,
💚sprawczość,
💚możliwość wykorzystania i doceniania pomysłów, samych uczniow 🙂
💚chęć rozwoju.
Kogo bardziej wspierałam takim postępowaniem?
Siebie czy uczniów?
Oczywiście, że korzyść była obopólna.
Pamiętam mój ogromny stres na początku pracy pedagoga specjalnego. W głowie kłębiły się myśli:
😨nie mam doświadczenia,
😨nie znam specyfiki tej pracy,
😨czy mam wystarczającą wiedzę merytoryczną,
😨jak i kiedy ja się tego wszystkiego nauczę?
😨co pomyślą o mnie rodzice, dzieci, koleżanki i koledzy z pracy jak czegoś nie będę wiedziała?
W tym czasie przybyło mi sporo nowych pomysłów na prace terapeutyczną, poznałam wspaniałych ludzi, zakochałam się w tej pracy🤣Poznałam przede wszystkim młodzież w spektrum autyzmu! Prawdziwość w czystej postaci! Najlepsi nauczyciele praktycy😁
Jakież było moje zdziwienie po latach, kiedy wreszcie się zorientowałam, że właśnie moje pomysły, poszukiwania metod terapeutycznych przynoszą wymierne efekty terapeutyczne.
Ostatnią rzeczą jakiej ode mnie oczekiwali podopieczni była wiedza merytoryczna. Chociaż umówmy się, uczymy się całe życie i to w naszej pracy jest priorytetem, ale zrozumiałam wtedy, że osoby z nieoelnosprawnisciami potrzebują ode mnie przede wszystkim;
☘️ZAUFANIA,
🍀doceniania,
☘️nieprzeszkadzania🤣,
☘️„wędki”, a nie całej „ryby”
☘️prawa do popełniania błędów,
☘️empatii,
☘️decyzyjności,
☘️dawania przestrzeni do rozwoju,
☘️motywacji,
☘️szczerej i otwartej komunikacji,
☘️wsparcia emocjonalnego,
☘️wsparcia w uwierzeniu w siebie i swoje możliwości,
☘️„przypinania” skrzydeł i pozwalania im latać tak wysoko jak chcą!
Wiedzę merytoryczną i specyfikę mojej pracy, chcąc nie chcąc, poznawałam niejako samoczynnie podczas właśnie pracy. I jeszcze moje dzieci, młodzież miała frajdę z tego, że mogli mnie czegoś nauczyć. Dziękuję Wam za to💚!
❓A jak jest z Wami terapeutami?
❓Jak sobie radzisz jako pedagog, który czasami czegoś nie wie?
Izabela Piotrowska
neurologopedka, społeczniczka, innowatorka.
Fundacja Autism Team Włocławek
Poczuj Sam, KSM
Kampania społeczna "Własne potrzeby. Wspólne prawa" pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmuJaki powinien być dobry terapeuta? Czy powinien wiedzieć WSZYSTKO?
Do czego przydatna jest wiedza merytoryczna w pracy terapeuty?
23 lat temu pierwszy raz przekroczyłam próg szkoły specjalnej, chciałam „pracować” z dziećmi z niepełnosprawnościami. Wcześniej pracowałam jako specjalista ds promocji i współpracy z zagranicą w uczelni wyższej. Wyzwaniem był dla mnie fakt przejścia do branży, o której nie miałam zielonego pojęcia poza skończonymi kierunkowymi studiami. Ale było to zawsze moim marzeniem, czułam, że jestem stworzona do tej pracy.
Będąc ” młodym pedagogiem” zbierałam doświadczenia, słuchałam „starszych pedagogów” ale przede wszystkim wsłuchiwałem się w potrzeby dzieci. Zauważyłam, że najważniejsze w mojej pracy jest:
💚samodzielność,
💚frajda, satysfakcja i radość z wdrażania innowacyjnych pomysłów,
💚kreatywność,
💚sprawczość,
💚możliwość wykorzystania i doceniania pomysłów, samych uczniow 🙂
💚chęć rozwoju.
Kogo bardziej wspierałam takim postępowaniem?
Siebie czy uczniów?
Oczywiście, że korzyść była obopólna.
Pamiętam mój ogromny stres na początku pracy pedagoga specjalnego. W głowie kłębiły się myśli:
😨nie mam doświadczenia,
😨nie znam specyfiki tej pracy,
😨czy mam wystarczającą wiedzę merytoryczną,
😨jak i kiedy ja się tego wszystkiego nauczę?
😨co pomyślą o mnie rodzice, dzieci, koleżanki i koledzy z pracy jak czegoś nie będę wiedziała?
W tym czasie przybyło mi sporo nowych pomysłów na prace terapeutyczną, poznałam wspaniałych ludzi, zakochałam się w tej pracy🤣Poznałam przede wszystkim młodzież w spektrum autyzmu! Prawdziwość w czystej postaci! Najlepsi nauczyciele praktycy😁
Jakież było moje zdziwienie po latach, kiedy wreszcie się zorientowałam, że właśnie moje pomysły, poszukiwania metod terapeutycznych przynoszą wymierne efekty terapeutyczne.
Ostatnią rzeczą jakiej ode mnie oczekiwali podopieczni była wiedza merytoryczna. Chociaż umówmy się, uczymy się całe życie i to w naszej pracy jest priorytetem, ale zrozumiałam wtedy, że osoby z nieoelnosprawnisciami potrzebują ode mnie przede wszystkim;
☘️ZAUFANIA,
🍀doceniania,
☘️nieprzeszkadzania🤣,
☘️„wędki”, a nie całej „ryby”
☘️prawa do popełniania błędów,
☘️empatii,
☘️decyzyjności,
☘️dawania przestrzeni do rozwoju,
☘️motywacji,
☘️szczerej i otwartej komunikacji,
☘️wsparcia emocjonalnego,
☘️wsparcia w uwierzeniu w siebie i swoje możliwości,
☘️„przypinania” skrzydeł i pozwalania im latać tak wysoko jak chcą!
Wiedzę merytoryczną i specyfikę mojej pracy, chcąc nie chcąc, poznawałam niejako samoczynnie podczas właśnie pracy. I jeszcze moje dzieci, młodzież miała frajdę z tego, że mogli mnie czegoś nauczyć. Dziękuję Wam za to💚!
❓A jak jest z Wami terapeutami?
❓Jak sobie radzisz jako pedagog, który czasami czegoś nie wie?
Izabela Piotrowska
neurologopedka, społeczniczka, innowatorka.
Fundacja Autism Team Włocławek
Poczuj Sam, KSM
Kampania społeczna „Własne potrzeby. Wspólne prawa” pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmu
0 KomentarzeComment on Facebook
„Mój autyzm pragnie przewidywalności i rutyny, podczas gdy ADHD ciągnie mnie w stronę spontaniczności i nowości, wywołując w moim umyśle ciągłe przeciąganie liny”.
Dorastająca osoba AuDHD
Ten cytat ukazuje wewnętrzny konflikt często doświadczany przez osoby z AuDHD, podkreślając kontrastujące potrzeby i impulsy związane z autyzmem i ADHD.
Z jednej strony aspekt autyzmu pragnie uporządkowanego, przewidywalnego środowiska, w którym rutyna zapewnia komfort, a zmiany są minimalne. Z drugiej strony aspekt ADHD szuka ekscytacji, nowych doświadczeń i często działa pod wpływem impulsu, co może zakłócić potrzebę stabilności i konsekwencji. Cytat w przejmujący sposób ilustruje ciągłą walkę o zrównoważenie tych przeciwstawnych sił, odzwierciedlając złożoną rzeczywistość życia osoby AuDHD.
Zapraszamy na spotkanie Prof. Tony Attwood w Warszawie!Stacjonarne warsztaty ze światowej sławy ekspertem w temacie spektrum, już 31 maja ❤
WARSZTAT nr 1, 31.05.2024, godz. 9:00 – 12:30
„Zrozumienie i zarządzanie emocjami oraz rozwijanie zdolności poznawczych u osób w spektrum autyzmu:
praktyczne zastosowanie terapii poznawczo-behawioralnej”
WARSZTAT nr 2, 31.05.2024, godz. 13:30 – 17:00
„PATHOLOGICAL DEMAND AVOIDANCE (PDA) – zespół unikania patologicznego, jako podtyp spektrum autyzmu”
Szczegóły w linku w komentarzu 👇“My autism craves predictability and routine, while my ADHD pulls me towards spontaneity and novelty, creating a constant tug-of-war within my mind.”
Adolescent AuDHDer
This quote by an AuDHDer shows the internal conflict often experienced by AuDHD individuals, highlighting the contrasting needs and impulses associated with autism and ADHD. On one side, the autism aspect desires a structured, predictable environment, where routines are comforting and changes are minimal. On the other side, the ADHD aspect seeks excitement, new experiences, and often acts on impulse, which can disrupt the need for stability and consistency. The quote poignantly illustrates the ongoing struggle to balance these opposing forces, reflecting the complex reality of living as an AuDHDer.
Where to from here
Our Event, Autism, ADHD and Executive Function, will be webcast on the 10th of May. More information on the webcast is available using the following link. The event is very similar to our previous Event, Autism and ADHD, it is updated with new research. If you attended Autism and ADHD, and wish to attend this event you qualify for a 50% discount.
attwoodandgarnettevents.com/product/webcast-event-autism-adhd-and-executive-function-10-may-2024/
#actuallyautistic #autism #autistic #autismawareness #autismacceptance #autismspectrum #psychologist #psychology #alliedhealthprofessionals #teachers #psychiatry #InclusiveHealthcare #InclusiveSociety #QuoteMonday
0 KomentarzeComment on Facebook
Serdecznie zapraszamy na szkolenie dedykowane rodzicom i opiekunom dzieci w spektrum autyzmu „„Nie jestem idealnym rodzicem dziecka w spektrum autyzmu” -szkolenie online dla rodziców i opiekunów👍
23.04.2024 (wtorek), godzina 17:30, online na platformie zoom.
59 pln / osoba
Spotkanie nie będzie nagrywane.
Skąd w ogóle pomysł na taki temat?
– Przez blisko 11 lat nieustannego wspierania rodziców przekonałam się, że zdecydowana większość z nich ma ogromne poczucie winy i stale towarzyszące im myśli o błędach, które wychowując dziecko w spektrum popełniają.
– O presji, którą odczuwają starając się sprostać oczekiwaniom dosłownie wszystkim wokół – od członków rodziny, przyjaciół, przez nauczycieli, specjalistów i terapeutów, sąsiadów, na zupełnie obcych ludziach w przestrzeni publicznej kończąc.
– Nie da się być nawet wystarczająco dobrym rodzicem, gdy wszyscy wokół wskazują palcem na nasze błędy czy wręcz nieudolność.
– Powiem więcej, nie da się być wystarczająco dobrym rodzicem, gdy wierzymy w to, że innym trudna sztuka wychowania dziecka na pewno wychodzi dużo lepiej i gdy nie dopuszczamy do siebie świadomości, że nawet Ci, którzy twierdzą, że u nich wszystko jest super, wcale lub nie zawsze nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Prowadząc szkolenia czy grupy wsparcia wielokrotnie podawałam przykłady swoich rodzicielskich porażek czy sytuacji totalnej bezsilności, wskazywałam na oczywiste błędy mówiąc wprost „uczcie się na moich błędach”, bądźcie o nie mądrzejsi.
Dla równowagi podawałam także przykłady radości i sukcesów oraz wielokrotnie mówiłam, że można odczuwać satysfakcję z rodzicielstwa ze spektrum autyzmu w tle.
– Pamiętajcie – wszystko jest po coś – nawet te trudne doświadczenia, ale pod warunkiem, że będziemy otwarci na wyciągniecie z nich lekcji na przyszłość.
Tak więc zapraszam na spotkanie, podczas którego wyjaśnię dlaczego nie jest możliwe być idealnym rodzicem oraz że ocenianie siebie przez pryzmat oczekiwań innych nigdy nie pozwoli nam dostrzec pełni swojego rodzicielskiego potencjału!
Link do zapisów fundacja-aleklasa.bookero.pl/
23.04.2024 (wtorek), godzina 17:30, online na platformie zoom.
Zawartość nie jest teraz dostępna
Dzieje się tak zwykle, gdy właściciel udostępnił zawartość małej grupie osób, zmienił jej widoczność lub ją usunął.0 KomentarzeComment on Facebook
Przypominamy, że można także kupić bilet w promocyjnej cenie na udział online, na 2 warsztaty, na Prof. Tony Attwood w Warszawie!Stacjonarne warsztaty ze światowej sławy ekspertem w temacie spektrum 🙂
Zapewniamy także miesięczny dostęp do nagrania ❤
WARSZTAT nr 1, 31.05.2024, godz. 9:00 – 12:30
„Zrozumienie i zarządzanie emocjami oraz rozwijanie zdolności poznawczych u osób w spektrum autyzmu:
praktyczne zastosowanie terapii poznawczo-behawioralnej”
WARSZTAT nr 2, 31.05.2024, godz. 13:30 – 17:00
„PATHOLOGICAL DEMAND AVOIDANCE (PDA) – zespół unikania patologicznego, jako podtyp spektrum autyzmu”
Warsztaty współorgranizujemy wraz z przyjaciółmi z Fundacja Autism Team oraz Klub Świadomej Młodzieży przy Fundacji Autism Team, a medialnie niezmiennie w naszych działaniach wspiera nas Juniorowo ❤
0 KomentarzeComment on Facebook
STOP dyskryminacji osób w spektrum autyzmu i niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Wiktor, KŚM.
===
Szczególnie trudna jest sytuacja dorosłych osób w spektrum autyzmu wymagających stałego wsparcia, często wypychanych poza społeczny nawias. Wciąż wiele z nich jest pozbawionych możliwości kontynuowania terapii w ośrodkach dziennego wsparcia, które albo nie powstają, albo nie chcą przyjmować „trudnych podopiecznych”.
Niezależne życie w mieszkaniach wspomaganych jest niedościgłym marzeniem z rządowych strategii. W praktyce osoby w spektrum autyzmu z największymi trudnościami w codziennym funkcjonowaniu spędzają kolejne dorosłe lata w rodzinnych domach, dla których jedyną systemową alternatywą bywa DPS.
„Chcemy to zmienić!” – mówią samorzecznicy i samorzeczniczki i organizacje, które działają na rzecz osób w spektrum autyzmu. Wspólnie tworzą miejsca, gdzie osób autystycznych nie definiuje się przez pryzmat diagnozy i deficytów. Rodzice i NGOsy biorą sprawy w swoje ręce, kiedy zawodzi system. Organizują się, uczą się dochodzić swoich praw, próbują razem zabezpieczyć przyszłość dorosłych dzieci zanim ich zabraknie. Im także dedykujemy tę kampanię.
Kampania społeczna "Własne potrzeby, wspólne prawa" pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmuSTOP dyskryminacji osób w spektrum autyzmu i niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Wiktor, KŚM.
===
Szczególnie trudna jest sytuacja dorosłych osób w spektrum autyzmu wymagających stałego wsparcia, często wypychanych poza społeczny nawias. Wciąż wiele z nich jest pozbawionych możliwości kontynuowania terapii w ośrodkach dziennego wsparcia, które albo nie powstają, albo nie chcą przyjmować „trudnych podopiecznych”. Niezależne życie w mieszkaniach wspomaganych jest niedościgłym marzeniem z rządowych strategii. W praktyce osoby w spektrum autyzmu z największymi trudnościami w codziennym funkcjonowaniu spędzają kolejne dorosłe lata w rodzinnych domach, dla których jedyną systemową alternatywą bywa DPS.
„Chcemy to zmienić!” – mówią samorzecznicy i samorzeczniczki i organizacje, które działają na rzecz osób w spektrum autyzmu. Wspólnie tworzą miejsca, gdzie osób autystycznych nie definiuje się przez pryzmat diagnozy i deficytów. Rodzice i NGOsy biorą sprawy w swoje ręce, kiedy zawodzi system. Organizują się, uczą się dochodzić swoich praw, próbują razem zabezpieczyć przyszłość dorosłych dzieci zanim ich zabraknie. Im także dedykujemy tę kampanię.
Kampania społeczna „Własne potrzeby, wspólne prawa” pod Honorowym Patronatem Rzeczniczki Praw Dziecka oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.
#przyjaźniedlaautyzmu
0 KomentarzeComment on Facebook
Wpisy
